To krótkie studium stanowi przyczynek do badań nad związkiem pomiędzy formą i treścią cyrkowych widowisk a dominującymi na przestrzeni dziejów poglądami i ideami.

O ile cyrk i pantomima splatały się w Średniowieczu w przedstawieniach trup wędrownych, tak od połowy XVIII wieku zaczyna się ich instytucjonalizacja, a więzi je łączące zacieśniają się.

Ogromnym walorem publikacji jest jej wymiar popularnonaukowy – oparta jest ona na źródłach bibliograficznych oraz badaniach własnych, a jednocześnie efekty analiz podane są przystępnym językiem (…)

Klaunada jest zawsze tam, gdzie społeczeństwo, przechodzi wraz z nim przez kolejne etapy rozwoju oraz związane z nimi liczne przekształcenia. Z jednej strony dopasowuje się do odbiorcy, a z drugiej zmusza go do myślenia, do odwrócenia utrwalonych przezeń schematów.

Autorzy formułują swoje twierdzenia ze ściśle określonych pozycji polityczno-filozoficznych. Fakt ten nie jest bez znaczenia dla przebiegu przeprowadzanych analiz (…)

Ze względu na zachowane źródła, dzieje cyrku i pantomimy na Starym Kontynencie stanowią swego rodzaju kontinuum i pozostają ze sobą w relacji (…)

„Cirkopolis” to czeski festiwal łączący cyrk współczesny z tańcem, teatrem fizycznym i muzyką, organizowany przez centrum CIRQUEON i Palac Akropolis.

Kejos jest jednym z tych polskich kolektywów nowocyrkowych, który swoim działaniem świadomie i z premedytacją używa odniesień do teatru i jego narzędzi. Nie buduje swojej definicji poprzez kontestacje, ale rozszerza ją, włączając kolejne metody i praktyki.

Różnica między cyrkiem a pantomimą jest znaczna. Mimo że obie sztuki korzystają z medium ludzkiego ciała, w cyrku ma ono charakter bardziej widowiskowy (…)

Niektórzy na hula kręcą, inni nimi żonglują, jeszcze inni manipulują lub wykorzystują jako dodatek do tańca. A jak się to wszystko zaczęło?

(…) większość aktorów spontanicznie opowiadała mi o swoich dziecięcych doświadczeniach związanych z cyrkiem. Cyrk od razu uruchamiał przestrzenie twórcze, często rozpalał rozmowy dotyczące tego jakie możliwości daje im ten świat.

(…) mamy nadzieję, że inicjatywa stworzenia portalu przyczyni się do wprowadzenia niezbędnych zmian systemowych w naszym kraju, które dostrzegą wartość cyrku i wesprą jego rozwój.

Jedną z najważniejszych zalet treningu nowocyrkowego jest to, że wspiera rozwój ważnych, a często deficytowych w naszych społeczeństwach kompetencji: wzajemnej pomocy, szacunku i zaufania.

(… ) Dzieje się dobrze. Środowisko zdobywa 
świadomość. Cyrkowcy coraz częściej rozumieją, 
że oprócz posiadania umiejętności muszą wykonać 
pracę intelektualną, gdyż kryteria oceny 
współczesnego cyrku są obszerniejsze niż w cyrku nowożytnym (…)

Taniec i cyrk współczesny są sobie bliskie i czasem pięknie się uzupełniają. Lubelska grupa cyrkowa Sztukmistrze udowadnia to również swoim ambitnym spektaklem ,,Gradient”.